തനിച്ചു നില്ക്കുന്നു ഞാന്ദുഃഖത്തിന് ഘനീഭൂതവര്ഷര്ത്തു വിങ്ങിപ്പൊട്ടിപ്പിടയും താഴ്വാരത്തില് പെയ്തൊഴിഞ്ഞെങ്കില്; മേഘതാണ്ഡവം കഴിഞ്ഞെങ്കില്തെല്ലൊന്നു മോഹിപ്പിച്ചുമറഞ്ഞൂ മഴവില്ലും! ഇനിയെങ്ങോട്ടേക്കാണീയാത്രയെന്നറിവീല;ഓര്ക്കുകില് വാഴ്വേ ലക്ഷ്യ-മില്ലാത്ത തീര്ത്ഥാടനം. ഇടയ്ക്കൊന്നിറങ്ങുന്നുവഴിയമ്പലങ്ങളില്തുടരും കൂട്ടെന്നോര്ത്തുസ്വപ്നങ്ങള് മെനയുന്നു! പാഥേയം പരസ്പരംപങ്കിട്ടു രസിക്കുന്നുപതിയെ, ചിരിപ്പൂക്കള്വേര്പാടില് കൊഴിയുന്നു. സ്വപ്നവും യാഥാര്ത്ഥ്യവു-മൊരു നാണയത്തിന്നിരു-വശങ്ങള് മാത്രം; സത്യ-മെത്രപേരറിയുന്നു…! അമ്മതന് കൈയില് തൂങ്ങിനടക്കും പൈതല്പോലെഖിന്നതയകന്നെൻ്റെവാര്ദ്ധക്യം കഴിഞ്ഞെങ്കില്! ജ്ഞാനിയല്ല ഞാന്; സത്യ-മറിഞ്ഞേന് – അജ്ഞാനമാംനോവിതു തുടര്ക്കഥാമേളയായ് തിമിര്ക്കുമ്പോള്! ശ്രീകുമാരന് തമ്പി
Tag / ജ്ഞാനി
വൈരാഗ്യനിഷ്ഠനും രാഗിയും ഞാനല്ലഭോഗിയും ത്യാഗിയുമല്ലഅജ്ഞാനി ഞാനല്ല, ജ്ഞാനിയും ഞാനല്ലഞാനാരു്? ഞാനാരുമല്ല! കൈകാര്യകര്ത്തൃത്വമുള്ളവന് ഞാനല്ലകൈവല്യകാംക്ഷിയുമല്ലമണ്ണിലും ഞാനില്ല, വിണ്ണിലും ഞാനില്ലഞാനെങ്ങു്? ഞാനെങ്ങുമല്ല! വേറൊന്നു കാണുമ്പോള് വേറൊന്നു കേള്ക്കുമ്പോള്വേറൊരാളാകുന്നു ഞാനുംകാണ്മവന് ഞാനല്ല, കേള്പ്പവന് ഞാനല്ലകാഴ്ചയ,ല്ലാലാപമല്ല! ഇല്ലായിരുന്നു പിന്നുണ്ടായതല്ല ഞാന്,ഇല്ലായ്മയില്ലാത്തൊരുണ്മ!കല്ലായിരുന്നതും പുല്ലായിരുന്നതുംഎല്ലാമനാദി ചൈതന്യം! ബദ്ധനല്ല ഞാന് മുക്തനല്ല ഞാന്സിദ്ധന,ല്ല,ല്ല സാധകന്,ലക്ഷ്യമല്ല ഞാന് മാര്ഗ്ഗമല്ല ഞാന്,സച്ചിദാനന്ദ ചേതന! ഭാവിയല്ല ഞാന് ഭൂതമല്ല ഞാന്,കാലനിഷ്പന്ദ ചേതന!ആരുമല്ല ഞാന് ഏതുമല്ല ഞാന്കേവലാനന്ദ ചേതന! സ്വാമി തുരീയാമൃതാനന്ദ പുരി