അറിയുന്ന പൊരുളല്ല ഞാൻ….
അറിയാത്തൊരന്യവും തെല്ലുമല്ല.
ഇരുളല്ല….. ഒളിയല്ല …. വസ്തുവല്ല..
തെളിവാർന്ന ബുദ്ധിയിൽ വെളിവായിടും

ദേഹവും ദേഹിയും വന്നു പോകും
കാലവും ദേശവും മാറിവരാം..
നിത്യമായ് .. മുക്തമായ്.. സത്തയായി
ഭാസിപ്പൂവാത്മാ.. സ്വരൂപമായ്

കണ്ണിന്നു കാണുവാനാവതല്ല..
വാക്കിനാൽവെളിവായതൊന്നുമല്ല.
പ്രാണന്നു പ്രണനായ് സാക്ഷി സ്വരൂമായ്
ഭാസിപ്പുവാത്മാവതേകമായി.

–അഭേദാമൃത ചൈതന്യ